Terug in Nederland

Ondanks mijn laatste upload, heb ik de dag erna toch de keuze moeten maken om naar huis te gaan. Heel eerlijk; zelf was ik niet gegaan en was ik in Zuid-Afrika gebleven. Gewoonweg omdat ik me daar heel veilig voelde en dat tot op de laatste dag nog steeds zo heb ervaren. Ook omdat de situatie daar vele malen minder is dan hier in Europa. Maar ook heb ik altijd gezegd tegen het thuisfront ''als jullie willen dat ik terug kom, dan doe ik dat'' en zo gebeurde het ook. Afgelopen zondag lande ik op Schiphol na een lange reisdag ervoor. Wellicht klinkt het allemaal wat raar dat ik de keuze gemaakt zou hebben om in Zuid-Afrika te blijven gezien de situatie, maar de werelden liggen zover uit elkaar dat je je niet kunt voorstellen dat het heel raar is om terug te komen in een wereld waar alles plat ligt. Haast niks kan en mag meer, bij veel wat je doet moet je nadenken. De afgelopen 7 weken heb ik daar geen seconde over na hoeven denken en kon ik doen wat ik wilde! Nu een aantal dagen terug te zijn in Nederland moet ik eerlijk bekennen dat ik het soms best lastig vind. Ik voel me soms wat opgesloten, op Koffylaagte was ik de hele dag buiten bezig en hier in Nederland zit je het meer en deel binnen. Gezellig afspreken met iemand zit er niet bij, gewoonweg uit veiligheid. Voordat ik hier de supermarkt in ga moet ik mijn handen wassen, mogen er maar zoveel te gelijk naar binnen; dat is zo raar om mee te maken. Je komt thuis in een wereld die je vreemd is.. Maar hey, het is niet anders. Ook al verveel ik me zo af en toe best wel, videogesprekken met degenen die ik in Afrika heb ontmoet maken ook een hoop goed! Heel wat anders dan 24/7 bij elkaar zijn, maar je beseft maar al te goed hoe zo'n band je met elkaar hebt opgebouwd als je elke dag contact met elkaar hebt. En tja, zij maken hetzelfde mee als ik wat het ook makkelijker maakt om er met elkaar over te praten. Ik mis de groep enorm en had er graag nog langer van willen geniet!

Voor de lange termijn zal het ongetwijfeld goed zijn dat we terug gegaan zijn naar Nederland. Zuid-Afrika is in volledige lock down om verdere verspreiding te voorkomen. Al is de situatie daar nog vele malen minder; op het moment 721 cases waarvan 12 hersteld en gelukkig nog geen doden! Daarnaast heeft school ook besloten om nog dicht te blijven tot 1 juni. Wat dat betekend voor mijn studie, ik weet het niet. We zullen zien!

Wel of niet blijven?

Door alle commotie vanwege het Coronavirus, voel ik me ook een beetje genoodzaakt om iedereen thuis te laten weten hoe dat hier voor mij is. Om heel eerlijk te zijn; ik maak me er (nog) niet zo druk om. Wat ik van thuis hoor is dat alles dicht is; scholen, restaurants etc.. Op dit moment zijn er in heel Zuid-Afrika 62 cases bekend, waarvan er maar 1 hier in Zuid-Afrika is ontstaan. Alle andere cases komen van buitenaf, vandaar dat er ook voor een aantal landen de grenzen zijn gesloten.

Inmiddels wordt er hier ook veel over gesproken. Wel moet ik zeggen dat het voor de studenten in Port Alfred, hier is de campus van Stenden, wat anders is dan voor ons hier op Koffylaagte. Behalve de weekenden komen wij niet in contact met anderen. Zelf sta ik er heel nuchter in en maak ik mij nog geen zorgen. Vandaag is wel duidelijk geworden dat school hier vanaf woensdag tot tenminste 31 maart dicht is. Ook heb ik contact gehad met een vriendin die op Bali zit voor haar minor op het Stenden daar, ook daar is hetzelfde besloten als hier. Omdat wij niet op de campus zitten, is de kans er dat wij gewoon doorgaan met de lessen. Natuurlijk heb ik ook nagedacht over mijn rondreis; zal deze wel doorgaan? Vanmorgen kreeg ik een mailtje van de luchtvaartmaatschappij waarmee ik 4 april van Port Elizabeth naar Johannesburg vlieg, deze vlucht gaat gewoon door en heb ik zelf de keuze of ik wil gaan. Mocht ik niet gaan dan krijg ik een voucher die ik in de komende 12 maanden zou kunnen gebruiken. Tot op heden heb ik nog niks gehoord van het reisbureau over mijn rondreis. Geen bericht is goed bericht denk ik dan maar.

Voor mijn gevoel ben ik hier in Zuid-Afrika ''veiliger'' dan dat ik thuis zou zijn. Het is voor iedereen die hier op Koffylaagte is anders, vandaag hebben we er veel over gesproken en inmiddels heeft 1 iemand besloten om woensdag terug te gaan naar Nederland. Ook door het contact met thuis, waar ze zeggen ''zolang je niet weg hoeft, hoef je van ons ook niet te gaan''. Misschien denk ik er te makkelijk over, ben ik te nuchter, maar ik voel nog geen noodzaak om terug te gaan naar Nederland. We hebben hier ook nog niet te horen gekregen dat we naar huis moeten, dus vooralsnog blijf ik hier in het mooie Zuid-Afrika en ben ik niet van plan mijn reis vroegtijdig te eindigen!!

Born Free & Ulovane

Excursie twee van deze week; Born Free & Ulovane. Onze eerste stop, Born Free, is een organisatie wat in Shamwari Private Game Reserve zit. Shamwari is zo groot dat Born Free op twee plekken gevonden kan worden; in het noorden en het zuiden van het park. Born Free is een organisatie die zich inzet om wilde dieren te redden, maar staat ook voor het feit dat deze dieren in het wild behoren en niet in gevangenschap. Niet alleen tijden het bezoek aan Born Free, maar tijdens de hele module krijg je een heel ander beeld van de dierentuin zoals wij dat thuis kennen. Natuurlijk begrijp ik dat niet iedereen de mogelijkheid om deze beesten in het wild te zien en dat de dierentuin de enige optie is, maar nu ik zelf dag in dag uit bezig ben met Wildlife is mijn beeld wel degelijk veranderd. Ook Born Free geeft weer een heel ander perspectief van hoe verknipt sommige mensen omgaan met wilde dieren! Zoals gezegd zet Born Free zich in om wilde dieren te redden. Woensdag brachten wij een bezoek aan het noordelijke deel van deze organisatie waar zich met name leeuwen bevinden. Wat me verbaasde was dat al deze leeuwen uit Europa komen(!). De meeste van de leeuwen die hier zaten kwamen uit Frankrijk. Doordat ze zo lang gevangen zijn gehouden en onder soms verschrikkelijke omstandigheden, kunnen deze leeuwen helaas nooit meer in het wild leven. Ondanks dat Born Free zich hard maakt dat wilde dieren zoals deze katachtigen in het wild behoren, is dat voor deze dieren niet meer mogelijk. Door hun geschiedenis en door toedoen van mensen, zullen deze dieren het nog geen week volhouden in de natuur. Ergens is het ook tegenstrijdig dat Born Free ze ook in kooien heeft zitten, maar alles is beter dan een achtertuin van iemand.

Na ons bezoek aan Born Free, was het eerst tijd voor lunch. Hierna vertrokken we naar Ulovane. Dit park is een trainingskamp voor iedereen die graag als tourguide aan de slag wil. Om dit uiteindelijk te kunnen doen, moet je als beginnend tourguide een rit maken om je level 1 te halen. Vandaag waren wij het publiek. Grappig genoeg waren de jongens die ons moesten rondrijden allebei Nederlanders die een tussenjaar hadden en dit als invulling daaraan hebben gegeven. Deze safari-rit was iets anders dan al onze andere safari-ritjes. Tijdens deze rit moesten we een beetje ''dom'' doen en eigenlijk doen alsof we niks weten over wildlife. Tuurlijk zijn er altijd dingen je niet weet, maar de afgelopen weken hebben we zoveel geleerd, dat het best moeilijk is om te doen alsof je niks weet..

Shamwari Private Game Reserve & schiet practical

Na een geslaagd weekend in Mosselbay, was het maandag weer tijd voor school. De weker ging vroeg, want om 07.00 uur zouden we vertrekken voor een rit van 2,5 uur naar Shamwari Private Game Reserve. Naast de game reserves hier in Afrika die behoren tot de overheid, heeft het land ook private game reserves. Net als Koffylaagte is Shamwari ook zo’n game reserve. Eigenlijk hoorde een bezoek / safari bij Shamwari game reserve niet in het schoolprogramma, maar kregen we de mogelijkheid om dit toch te doen op eigen kosten. Shamwari is namelijk vele malen groter dan Koffylaagte en daarbij, we moesten er toch al heen voor onze schiet practical.

Tegen 09.15 kwamen we aan bij Shamwari waar we als eerste begonnen aan onze schiet practical. Voorafgaand kregen we eerst wat informatie over de geweren die ze gebruiken, op wat voor manieren ze die gebruiken en wat ze doen tegen stropen. De practical was onderdeel van de anti-poaching (anti-stropen) team van Shamwari. Stropen vind in Afrika veel plaats, zeker op game reserves. Om het stropen tegen te gaan, wordt er veelal gebruik gemaakt van een anti-poaching team die tijdens de avond / nacht het park in de gaten houden. Terug naar de practical. Deze was voor mij zeker succesvol; ik schoot 50 uit 50. En dat voor een eerste keer! Na de practical hadden we een korte pauze waarna we op safari gingen. Tijdens de safari hebben we vele dieren gezien; olifanten, neushoorns, een leeuw, schilpadden, wrattenzwijn, black-backed jackal, zebra's apen en diverse antilopen. Jammer genoeg was het heel erg slecht weer en kwamen we als verzopen katten weer terug. Desondanks was het een zeer geslaagde en interessante dag, woensdag weer een lange excursie dag op het programma.

Skydiven

Eerst maar even een kleine update; sinds afgelopen weekend hebben drie keer per dag geen stroom voor zo’n 2,5 uur. Dit maakt het erg lastig om schoolwerk te doen, maar ook om mijn verhalen te delen met het thuisfront. Vandaag maar even een inhaalslag!

Vorig weekend zijn we naar Mosselbay verbleven; het weekend van spanning en adrenaline! Waar anderen er voor kozen om te gaan shark cage diven (in een kooi de zee in om met haaien te zwemmen), koos ik voor een ander soort spanning: skydiven. Samen met nog iemand van de groep vertrok ik zaterdagmorgen richting het vliegveld om voor de tweede keer deze uitdaging aan te gaan. Wat ze zeggen, de tweede keer is beter dan de eerste, is zeker waar. Door de eerste ervaring met skydiven in Sydney twee jaar geleden, voelde ik weinig zenuwen. Spanning is er altijd, maar gezonde spanning is goed. Wel kon ik nu veel meer genieten van het uitzicht vanuit het vliegtuig en van het moment zelf. Je bent wat beter voorbereid en weet wat komen gaat. Zelf het moment van springen was geen eens eng. Je denkt gewoon gaan en het geeft een enorme kick! Ik zou het zo nog een keer weer doen, super mooi om een stad zo te zien. Zeker als het aan zee ligt.

East London

Niet helemaal in de planning, maar ook dit weekend weer een uitje. Dit keer naar East London, een rit van ruim 5,5 uur vanaf Koffylaagte. Donderdag vertrokken we tegen 14.00 uur en klaar voor een lange rit. Uiteindelijk kwamen we om 21.15 uur aan bij het huisje wat we geboekt hadden. Een pracht van een huis met heel mooi uitzicht op zee!! Iedereen was super moe van de reis. Zelf had ik er ook wel genoeg van, de laatste 2,5 / 3 uur reed ik en het was behoorlijk mistig. Daarbij was het ook al donker en regende het ook nog.

Vrijdag begon het weekend dan echt. Voorafgaand aan ons vertrek richting East London hadden we al informatie opgevraagd bij enkele activiteiten. Gelukkig konden we op één plek al deze activiteiten doen, fijne bijkomstigheid. Terwijl de rest van de groep ging quad rijden door de Game Reserve van het Areena Riverside Resort, ging ik naar de Spa. Even tijd voor mezelf :) Eigenlijk zouden we gaan kanoën, maar door het wat mindere weer en de flexibiliteit van de mensen bij de Game Reserve verschoven we dat een dagje. 's Avonds weer terug in het huisje lekker Hollandse pannenkoeken gebakken. Net als altijd; de eerste mislukt. Of in ons geval, de eerste drie pannenkoeken mislukten. Desalniettemin, het smaakte prima! Helaas bleek ons toetje, chocolade mousse, in de vriezer te zijn gezet in plaats van in de koelkast, die hielden we dus nog tegoed.

Vanmorgen vertrokken we weer richting Areena Riverside Resort. Om 12.00 uur gingen we hier Abby de Giraffe voeren. Al hoewel het een beetje tegen het geen instrijkt met wat ik leer op school, is het toch wel een bijzondere ervaring. De ouders van Abby zijn omgebracht door stropers toen hij nog heel jong was. Om te kunnen overleven is hij grootgebracht met de fles door mensen. Hierdoor is hij heel tam geworden en kunnen toeristen de giraffe dus voeren. Na het voeren van Abby gingen we de struisvogels voeren. Ook op Koffylaagte hebben we ook struisvogels, George en Abigaile, maar deze zijn zeker niet tam. Bij het Areena Riverside Resort zijn deze kleinere struisvogels wel tam en kun je als toerist deze dus ook voeren. Daarnaast zijn er geiten, ganzen en een varken die ook gevoerd kunnen worden. Hierna was het tijd voor de lunch. Net als alles in Zuid-Afrika is alles heel goedkoop. Sommigen zullen er anders over denken, maar voor ''ons Europeanen'' stellen de prijzen niet zoveel voor. Voor zes personen lunchen is hier 700 Zuid-Afrikaanse Rand, dat is zo'n €40,-. Na de lunch was het tijd om te kanoën. Gelukkig was het wat beter weer dan gisteren en was het een leuk en rustgevend tochtje. Hierna was het weer tijd om richting het huisje te keren. Deze keer werd er voor de makkelijke hap gekozen; de Mac Donalds. Nog even wat voor school doen en dan is de avond ook zo weer voorbij. Morgen in de loop van de ochtend zullen we weer naar Koffylaagte gaan en zit het weekend er weer op. De tijd vliegt enorm, volgende week zitten de helft van de module er al weer op! Het gaat veel te snel, Afrika is een prachtig land, het einde komt zoveel sneller in zicht dan dat ik eigenlijk zou willen..

Addo Elephant Park & Port Alfred

Donderdagmorgen vertrokken we vroeg richting Addo Elephant Park. Om 05.00 uur ging de wekker en een uur later waren we onderweg. Tegen 08.00 uur kwamen we aan bij het park, waar we naar een kort pauze dan echt het park ingingen met de auto. Het was die dag enorm warm, 37 graden, maar gelukkig was het prima vol te houden met de airco. In Addo Elephant Park kan de big five gespot worden, alleen door de warmte wisten we al dat de kans heel klein zou zijn dat dit zou gaan lukken. Sommige dieren van de big five zijn nou eenmaal minder actief tijdens de hitte. Desalniettemin hebben we zeker wel wat dieren gespot. Met name veel Zebra’s, maar uiteraard ook grote groepen Olifanten, Hartebeest, Kudu’s, Buffels, Wrattenzwijnen, Waterbok en verschillende vogelsoorten. Dit laatste kwam goed van pas gezien de vogelopdracht die we volgende week moeten inleveren. Een win-win situatie dus. Rond het middaguur verlieten we het park weer om te gaan lunchen bij het restaurant. Na een goed verzorgde lunch vertrokken we richting het zuidelijkste gedeelte van het park, maar helaas zagen we geen andere dieren dan de genen die we voor de lunch al hadden gespot. Iets na vijven verlieten we het park om nog zo’n 1,5 uur te rijden naar Port Alfred.

In Port Alfred zit de campus van Stenden Zuid-Afrika en hier zouden we twee nachten verblijven. Onze tenten zouden de komende twee dagen in gebruik worden genomen door directieleden van Stenden waardoor wij een ander onderkomen nodig hadden. Het was heel leuk om de campus en allemaal bekenden te zien, maar toch ook heel gek. Op Koffylaagte ervaar je een enorme rust. Je bent 24/7 met maar 11 mensen en op de campus in Port Alfred lopen wel honderden studenten rond. Als je daar ineens weer tussenstaat, is dat toch wel weer even wennen, hoe gek dat misschien ook klinkt. Ondanks dat hebben we het harstikke gezellig gehad. Vrijdag waren we vrij en zijn we met een groepje naar het strand gegaan. Ondanks dat het water niet aangenaam was, was het toch wel fijn om even bij te komen op het strand en te genieten van de zon. ’s Avonds zijn we uiteten geweest en er daarna een gezellige avond gemaakt bij de strandtent die in de avonduren een nachtclub wordt. Het was heel gezellig, maar toch is het ook weer fijn om op Koffylaagte te zijn, midden in de natuur en tussen de wilde dieren!

De komende week wordt het studeren; woensdag staat het eerste tentamen op het programma! Tja, het is natuurlijk ook niet alleen maar leuk en gezellig hier in Zuid-Afrika…

Actief weekendje St. Francis Bay

Het volgende weekendje weg was aangebroken. Dit weekend zijn we naar St. Francis Bay geweest. Vrijdagochtend na het ontbijt vertrokken we naar de villa die we gehuurd hadden. Na een rit van bijna drie uur kwamen we hier aan. Een pracht van een huis met vijf ruime slaapkamers, vier badkamers, twee woonkamers, keuken, overdekt terras en een zwembad. Geen straf om hier een weekendje te vertoeven ? Nadat we onze spullen hadden gedumpt in het huis vertrokken we richting Jeffrey’s Bay. Hier zouden we met z’n alleen een lesje volgen om te leren surfen. Tjonge wat is dat zwaar!! Twee uur lang een poging doen om een keer op dat board te blijven staan. Een aantal keer hard gevallen resulteerde dan ook in redelijk wat blauwe plekken, gekneusde ribben, blauwe lies en heup. Maar het was super leuk om het een keer te doen! ’s Avonds terug in het huis hebben we gezellig met elkaar gebarbecued, gekletst en heel veel gelachten.

Zaterdagmorgen stond Tsitsikamma National Park op het programma. Een heel groot gebied hier in Zuid-Afrika waar diverse activiteiten gedaan konden worden. Een aantal van ons zijn gaan bungeejumpen bij de Bluekrans brug. Ik houd van uitdagingen, maar deze ging me even iets te ver. Wel was het heel gaaf om vanaf het restaurant toe te kijken hoe de rest het deed. Toen iedereen weer met beide benen op de grond stond ging de ene helft naar het strand en de andere helft naar Tsitsikamma Adventure Falls (deel in het National Park) om te gaan Ziplinen of te gaan wandelen. Zelf ben ik gaan Ziplinen over de watervallen. Heel mooi om zo de watervallen / de natuur te zien. Op de terugweg richting de villa kwamen we met pech langs de weg te staan; een lekke band. Het was redelijk snel verholpen, maar je beseft dan wel dat je echt in de middle of no-where staat. Hier heb je geen hectometerpaaltjes om aan te geven waar je staat. Wederom werd het weer een gezellig avond. De barbecue werd weer aangezet, drankjes gedronken en enorm veel gelachen.

Zondag vertrokken we weer richting Koffylaagte, klaar voor een nieuwe schoolweek met leuke activiteiten zoals de night game drive op maandag / dinsdag en op donderdag een bezoek aan Addo Elephant Park.